Senden Ötesi… Şiiri - Yücel Çakmak

Sen hiç kızgın çölde yalın ayak dolaştın mı
Ben seni tanıdığım günden beri
kızgın çöl ateşiyle yanıyorum

Sen hiç uzun yollarda tek başına ağladın mı
Ben seni tanıdığım günden beri
kurak yolları ıslattım

Benim ki sevda değil, bir feryat
Nice Mecnunlar yanmadı benim gibi
Geçti ömrüm bir divane gibi

Sen hiç gölgeden güne düşen gördün mü
“Güne düştüm güne düştüm gölgeden güne düştüm
Felek çarkın kırıla dediğin güne düştüm”

Ne arayanım ne soranım var
Unutuldum bir köşede
Feryadım yasa döndü
Ben bende kayboldum
Sende bir gün bende beni bulursun

Sen bilir misin göçmen kuşların yuvaya dönüşünü
Ben bilirim gökyüzünde özgürce dolaşıp sonra geri dönmeyi

Ya sen
Dönmedin hala
Ne bugün ne sonra

Bir nağmedir kulaklarda:
“Bir gün dönüp bakınca düşler
İçmiş olursa yudum yudum yudum yıllarını
Ağla, ağla Firuze ağla
Anlat bir zaman ne dayanılmaz güzellikte olduğunu”

Anlat sen de kendini anlat
Unuttum düşleri
Ne göz rengini nede gözyaşlarını
Unuttum
Dayanılmaz güzelliğini
Dön, dön acılı yüreğime