Sevilirken sevmesini bilmedin,
Deli gönlüm ateş idi, kül oldu.
Savruldu, kırıldı, yürek görmedin,
Bahar idi susuz kaldı çöl oldu.
Gönül ısınmıştı, bakışlarında
Umutlar büyüttüm sevda yolunda,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
