Senden önce, senden sonra...

Senden önce de maviye çalardı gökyüzü, ama bakmazdım
Görmezdim kuşların kanatlarının uçarkenki süzülüşlerini
Elmaydım, bir tarafım yarımdı, etkisizdim çarpma işleminde
Bilmezdim gecelerin sadece yalnızlar için soğuk olduğunu,
Utanmazdım, bırak erkekliğimin insanlığımın zaaflarından bile
Annesiz öksüz, babasız yetim, sensiz ben herhangi biriyken

Şiirsizdi kelimelerimin anlamları da…

Vücut bulurken aşk tepeden tırnağa bende, titremekte her yerim
Gördüğüm her renk kendine tonlanmakta, bedenim çıra neye dokunsam yanmakta
Dinledikçe sesler bestelenmekte, tüm kokular teninde ıtır ıtır açmakta
Ve doğururken aşk kendi kendini, her seferinde seni sevdiğimi söylediğimde
Nice tadılmamış tatlar kazanmakta hayatın anlamı
Dünde anılar, bugünde an’lar, seninle yaşanacak yarınlar biriktirirken

Kelimelere ihtiyacı yoktu şiirin de…