Kurumuş bir ağaçtım
Issız bir yol kenarında
Dökülmüştü bütün yapraklarım
Sahte bir bahar uğruna
Kaybolmuştu günlerim,
Solmuştu çiçeklerim.
Bir yudum bahara hasret kalmıştı gökyüzüm
Ta ki en ıssız gecelerime
Sen doğana kadar Ayyüzlüm.
Artık hasretim bahara değil
Bir çift masal göze…
Yüreğim yüreğine,
Kulağım sesine,
Ellerim ellerine,
Gözlerim gözlerine hasret.
Şikâyet etmiyorum,
Sadece bil istedim.
Hasretini bile sevdim Ayyüzlüm,
Hem de beni sevemediğin kadar.
Kayıt Tarihi : 25.8.2014 02:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!