Senden Önce Şiiri - Necati Atar

bir ince aydınlık olurdu gözlerin
saatlere ayarlı şafaklar
serçeler uykudayken uyuyan kadınların
topukları tarafından vurulmadan önce

kalkıp giderdin
kime giderdin niçin giderdin bilemezdim
ellerin hep sabaha küs
saçlarında akşam misali yalnızlıklar
neon ışıkları karışık dudaklarında
entegre hesaplar
yorgun bir gülümseyiş
dönerdin

yollar git git bitmezdi
bir akşam çayı tüterdi gözlerinde
bir akşam çayı... kedileri unutturacak kadar
kedilerin gözlerinde hep yalnızlık tüterdi

ellerin mi yıldızlar uzak
yıldızlar mı yabancı gözlerine
çözemiyorum
bu yokuşlar seni taşımıyor artık
çantanda kirli evraklar çağdaş yaşama biçimleri

hep sözlerin geliyor aklıma
kahreden kelimeler
öyle utanıyor öyle utanıyorum ki utancımdan
dudaklarım kanıyor bir şey yapamıyorum

oturup yeniden başlamak istiyorum
aşka ve hayata dair olana
sana ve başkalarına dair olana
kimseye ve herkese dair olana
oturup yeniden başlamak istiyorum
kanayan dudaklarımla

6/ocak/92.bursa