Evet senden önce kırık bükük sevdalarım oldu benim..
Uykusuz çok gecelerim oldu boş duvarlarla...
Her aşk ayrı bir ızdırap ayrı dert oldu sinemde..
Tam budur dedim tutunmak için hayata...
Bir hazan yaprağı gibi düştü duygularım toprağa tane tane...
Evet ilkim değilsin ama sonum olur musun ?
Bu karanlığa düşen adamın ışığı olur musun ?
Sahi şu sineme bir gül olu versen.
Ümitsizliğin içine düşen beni ,
Geçmişimle değil geleceğimle seve bilsen...
Yoksa ötekiler gibi mazide kayıp bir yıldız mı olacaksın..
Gene duygularım ayrılık acısıyla uykularımı türap mı edecek...
Sende el olup gidecek misin ?
Bana elveda diyerek....
Ve ben gene yalnızlığıma mı gömüleceğim.
Gene boş duvarlara isyan türküleri mi söyleyeceğim...
Sahi bu aşkta mı yitik bir sevda olarak kalacak...
Yitik bir sevda değil , ebede giden bir aşk olsun bizimkisi...
Beni kendinden ve sevginden mahrum etme ey yar...
Evet ilkim değilsin , ama sonum ol yar....
26/11/2012 M Kemal Yazılıtaş
Mustafa Kemal Yazılıtaş 2Kayıt Tarihi : 11.9.2020 03:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!