Senden öğrendim bilir misin?
Ben
Beklemeleri.
Asırları yüklemişsin de sırtıma
Bilememişim.
Çıplak, kar adımlı çocukları izlemişim
Soğuk kış gecelerinde.
O tarifsiz çocuk gülüşlerinde
Üşümüşüm de
Anlamamışım.
Rüya deyip geçtiğim tüm tenekelerin içinde
Senmişsin oysa yanan.
Alevlerinmiş hep
Azar azar
Beni azaplandıran.
Ateşlerine vurulmuşum da
Ondanmış
Seni böylesine içten kanıksayışım.
Ay ve yıldızların altında
Geceyi hep sen zannederken
Gerçek açlığı ve susuzluğu öğretmişsin bana.
Ben o zaman anladığımı farkettim işte
Yalanmış dünya.
Senden öğrendim bilir misin?
Ben
Zorda kalmayı.
Ve bir insana verdiğin değer kadar
İnsan olunacağını.
Anladım ki, iyilikmiş aşk
İyilikmiş sevda
Bir fakirin duası
Bir çocuğun içten sarılışıymış kirli elleriyle
Umursamadan boynuma.
Sen
Ne çok şey öğretmişsin de oysa bana.
Ben
Çok geç kalmışım
Sana.
Kayıt Tarihi : 20.2.2022 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
belki de çok şeye geç kaldık y ada kalmak istedik bilinmez
Tebriğimi bıraktım
.
.
Biriktirdiğimiz ve farkında olmadığımız şeylerin sancısı gerçekten de, içimize tortusunu bırakan acımsılıklar... Ve düşünmek dahi istemiyorsun bir zaman sonra. Yaşamın sellerine bırakıyorsun ölesiye tüm benliğini. Oysa, düşünceler asla küf kokmamalı... Ve hep güneşe bakmalı, papatyalar. Yoksa, yaşama dair öylesine bir kurgunun ancak çalı çırpısı olarak kalmaya mahkum bir hayata razı olmuşsundur demektir.
Değer verip okuyan ve yorumlayan yüreğinize sağlık.
Tebriklerimi bıraktım....
Hep deriz ya!
Yeniden dünyaya gelseydim... dim... dim...
Aslında hep geç kalışların ızdırabıymış içten içe gözlere sinen kesiflikler.
Oysa hayat, iyilik ve mutluluklara fazlasıyla yetermiş.
İnsanca bölüşmeyi bilseymişiz eğer...
Çok teşekkür ediyorum, saygılarımı sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (4)