Gözler de silah olabiliyormuş meğer,
Bakışlar kurşun.
Sözler aynı zamanda hem armağan,
Hem eziyet…
Olabiliyormuş meğer,
Senden öğrendim.
Saçlar halat gibi ruhu sarabiliyormuş meğer,
Senden öğrendim.
Dudakların tek vasfı,
Konuşmak değilmiş meğer,
Senden öğrendim.
Kalp sadece atmaz, hissedermiş meğer,
Senden öğrendim.
Ve son olarak hanımefendi,
Aşk koca bir yalan değil,
Hakiki bir gerçekmiş.
Yine,
Senden öğrendim…
Kayıt Tarihi : 23.5.2024 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!