Senden öğrendim Şiiri - Bayram Mecit

Arsız de, hırsız de, bin bir çamur at,
Mutluluk çalmayı senden öğrendim.
Sanma ki her şeyi öğretti hayat,
Ben sensiz kalmayı senden öğrendim.

Gördüm ki her kaya çakıldan ince,
Bir taşın hükmüne kalbim girince.
Ben aşk pazarında sırra erince,
Vermeden almayı senden öğrendim.

Ya çıkar ya çıkmaz ömrüm yarına
Bin gıybet yüklerim omuzlarına
Ne kışa hasretim ne yazlarına,
Baharda solmayı senden öğrendim.

Ya böylesi bakma ya çıkar geri,
Gözlerime batan o kirpikleri.
Bilmedim anamdan doğalı beri,
Gözyaşı silmeyi senden öğrendim.

Canıma kasteder her defasında,
O hançer gözlerin durmaz mı kında.
Hayat okulunda, aşk sınavında,
Sınıfta kalmayı senden öğrendim.

Yar, senin derdinle ersem miada,
Adınla başlarım en son duada.
Çünkü ben üç ayak denen sehpada,
Aşk denen ilmeği senden öğrendim.

Bir dert ki ufkumu zindan eder de,
Sanki senden başka kim var ilerde.
Ben ki sensizliğe varılan yerde,
Hep sana gelmeyi senden öğrendim.