Yağmur olup gönlüme akmasan bile,
Sevdamı yaşatmayı senden öğrendim,
Ateş olup sevgimi yakmasan bile,
Hayatı kuşatmayı senden öğrendim...
Aşkından gözlerim kör olsa bile,
Işığınla görmeyi senden öğrendim.
Sana verdiğim gül, solsa bile,
Sevgimi örmeyi senden öğrendim.
Derdime derman olmasa bile,
Gönlüme çareyi senden öğrendim.
Kalbime sevgin dolmasa bile,
Gönülden sevmeyi senden öğrendim.
Kader bize boyun eğmese bile,
İnat etmeyi senden öğrendim,
Ellerime elin değmese bile,
Uzaktan sevmeyi senden öğrendim.
Yaşamanın tadını almasam bile,
Varlığınla gülmeyi senden öğrendim.
Bundan böyle adını anmasam bile,
Yokluğunla ölmeyi senden öğrendim.
Şiir:Mutlu KAHRAMAN
Mutlu KahramanKayıt Tarihi : 25.9.2010 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!