Senden Öğrendim Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Çikolata için beklerdim ben babamı
Yağmurlu akşamlarda kışın
Bir korkuyla asılırdı boynumda merak
Hiçbir şey ummadan beklemeyi ben büyüyünce
Senden öğrendim

Aferini hak etmek için sevindirirdim öğretmenimi
Bir ok gibi fırlardı işaret parmağım havaya
Ve şaşırtrmak isterdim başka sıralardakileri
Beğenilmeden beğenmeyi ve takdir etmeyi
Senden öğrendim

Ben senden öğrendim
Habersiz uzak ve imkansız sevgileri
Hiçbir şey ummadan öyle içten coşkulu ve merhametli
Etrafı beyaz kıvırcık bir karanfile su vermeyi mesela
Islak ve aç bir kedi yavrusuna ekmek yedirmeyi

İsmimi ve cismimi bilmeyen ve bilmeyecek olan
Babalarından çikolata uman
Ve her derste öğretmenlerini sevindiren
Etrafı beyaz kıvırcık karanfile su
Ve sahipsiz ıslak kedilere ekmek veren
Çocuklar için şiir yazmayı
Senden öğrendim

Senin duyman için değil
Beğenmen için de değil
Sevmen
Hele sevmen için hiç değil
Sadece iyi ve mutlu olman için dua etmeyi
Evet ben tüm kalbimle dua etmeyi
Senden öğrendim