Umutları aralamak değilmiş asıl olan,
Koşmakmış hiç yorulmadan,bıkmadan.
Güzellik beklendikçe gelmezmiş,
Yaşamakmış gerçek olan.
Yarınlar yokmuş aslında,
Her ne kadar uyansakta yeni güne,
Hakkını vermek lazımmış akan gözyaşının bile.
Heleki değecekse karşındakine.
Mertliğin yerine onur satılırken,
İnadına dik inadına umutmuş hayat,
Ve haykırabilmekmiş durmadan....
İstemek değil yapabilmekmiş asıl olan.
Aslında maviymiş aşkın rengi,
Alabildiğine derin,alabildiğine hür...
Ve dokunabilmekmiş yüreğe...
Öyle sonsuz,öyle ölesiye...
İçindeki canlılığın gözüne girebilmekmiş,
Sadece kendi için yaşayabilmeliymiş insan.
Varsa sonunda umut,varsa mutluluk.
Helede rengi maviyse........
Şiirlerim noter tasdiklidir.....
Eylem KarabulutKayıt Tarihi : 19.1.2009 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eylem Karabulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/19/senden-ogrendim-30.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)