Senden Kopan Hiç Kimse Bahtiyar Olmamıştı

Yüreklere dokunan şu kalbimin sıcağı,
Aşka doğru olmayan ırmağın sığlığıdır.
Ayrılığın hüzünle alevlenen ocağı,
İhanetle süzülen damlanın çığlığıdır.

Maskesi aşıkları aldatıyor her aşkın,
İntizar yüreklere koğuşlanan bir ağrı.
Elimde sararıp solmuş çiçekler şaşkın,
Bu gün hepsi birer birer açıyor sana doğru.

Bende geçtim o kanlı badireler kalbinden,
Gözlerinin işgaline direnen kalmamıştı.
Yürekler kir ile sıyrılırken kabından,
Senden kopan hiç kimse bahtiyar olmamıştı.

Ankara / 06-11-2010

(Meleklerin Ezgisi Kitabından)