Sen uyuyordun ben
Uzak diyar yolcusuyken
Sen uyuyordun öyle
Sessiz sedasız çekip gittim
Sen uyuyordun ben
Kendime veda ederken
Kendimi benden ansızın
Sana çalıp gittim
Aldım başımı yola düştüm
Gönül denen çöle düştüm
Divane oldum dile düştüm
Varlığımı silip gittim
Uzadı yollar dara düştüm
Yokluktan vara düştüm
Gurbetten öz diyara düştüm
Ten kafesinden çıkıp gittim
Bir mezarın taşına düştüm
Sevenimin göz yaşına düştüm
Sevdamın peşine düştüm
Kefenimi alıp gittim
Düştüm yar ocağına
Yar aldı beni kucağına
Gönül vardı varacağına
Varlığımı yakıp gittim
Kayıt Tarihi : 18.4.2010 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!