Senden Kalanlar Şiiri - Burak Karalar

Donanıyorum sana karşı, senden kalan yarınlara
Sana olan inancım aşkı ağırladı, taht buna aşina.
Zira sensizliğe yakınım, rüyalarım tanık buna
Lanetlere büründü toprak,seni gömdüğüm aşkla

Islanıyor toprak üstünde yirmi bin çeşit bitki
Yağmurun kudreti arttıyor dayanamaz iklim
İlksin hayatımda bana söz yazdıran ilkim
Ben; Sen sanıp kokladığım çiçekle bitkinim.

Güzelliğine göz değdi,gözlerinde bir damla yaş
Sakladım gözlerini, kalbimde saklı kaldı aşk
Bir damla yaş aktı, göle bulandı tüm defter
Düşünüyorum geleceği bir tek gözlerini düşler

Yazdığım satırlar sömürüyor kalemden mürekkebi
Sana açılan aşk savaşında gazi verdik her birimi
Her hücrem bir birim, sen benim tek ganimetim
Seni kaybettiğim savaşta, zindana kilitlendim

Karanlık bir oda, eksi yirmi derecede üşürüm
Düşümde bir düş aklımdaki bir kadın düşüm
Hangi tahta laiksin meclisten geçmeden düştün
Her gece bir ses beynimdeki seste üşüştün

Önünü göremediğim cennetine attığım tek ilmek
Ben Mabedine yakınım aşkı sözlerime kustum
Sustu kelimeler zamanını beklerken çıktı naaşı
Seni; sana anlatamadan çıkmasın evinden naaşın.