Senden Kalan Son Hatıra Şiiri - Yılmaz T ...

Kar altına alınmış duygularımla,
Umutlarımla,hüzünlerinle veda ediyorum sana…
Bu koca şehirde yaşanmış acılarımı,
Tadına doyulmaz göz yaşlarımı sana bırakıp,
Parmak uçlarımda sessizce elveda ediyorum Ankara…
Gidişim belki umurunda olmayacak…
Sessiz çığlığımı belki kimse duymayacak…
Ama suçlu mahkum gibi kaçışım,
Vedasız gidişin gibi,çok can yakacak…

Elbet yüreğimdeki buz tutmuş karlar eriyecek…
Gün gelecek bu gönülden ne aşklar girecek…
Bakarsın bedenim ve yüreğim,
senden kurtuluşuna sevinecek…

bugün beklide senden habersiz,
artık geleceğinden umutsuz,
son kez ağladım…
bende kalan bakmaya bile kıyamadığım,
her dokunuşumda seni bana getiren,
seni bana unutturmayan tek hatıranı
gözlerim yaşlı terk ettim…
içim el vermesede saç tellerini rüzgara verdim…
nasılda çırpındı yüreğim…
nasılda acı çekti hislerim…
nasılda suya düştü bir bir hayallerim…
gittiğin değilde,hayal kırıklığım yıktı benliğimi.
Gidişin değilde ezilmiş gururum engel olmadı ellerime…
Son kez koklayıpta Salı verdim yüreğimin cehennemine…
Ve senden kalan son hatıranıda bırakıp elveda ettim başkantime…