Senden kalan Şiiri - Nesli Han

Benim yüzüme en çok senden kalan hüzün yakıştı…
Ben en çok senden kalan acıyı yakıştırdım bedenime
Onunla sakinledim
Onunla duruldum
Onunla büyüdüm
Yalnızlığımdan hayalinde arındım
Yokluğuma, sarıldığım boşluğunla dayandım
Kokuna yastığında doydum
Hasretimi hatıralara giydirdim
Benim yüzüme en çok senden kalan keder yakıştı…
Ben en çok senden kalan derdi yakıştırdım kendime
Derdinle bir oldum onunla bütünleştim
Yazgımın bir parçası kabullendim

Sen oldu derdim…
Ben oldu derdim…

Kalmasaydı senden geriye hiçbir şey
Buna nasıl “aşk” derdim?