*Babama...
Mâtem kaldı senden geriye.
Esefli günlerden, hüzün kaldı.
Hazin akşamlar gitti; ardında dün kaldı.
Mâziye karıştı herşey; gözyaşı ve acılı gün kaldı.
Elimizden çekildi zaman, gece ve gündüzün kaldı.
Terkedip gittin; hatrımızda, tatlı sözün kaldı.
Özledi şimdiden, sesini-soluğunu, yetimlerin
Zahmetinden kurtulup şu fenâ âlemin;
Koşar adımlarla, bırakıp bizi, Rabbine gittin.
Ah u efkân kaldı; acı ve ızdırabı, gönüllerin.
Ne yapalım, mukaddermiş.. görüşmeye gün, öbür gün kaldı…
(19.08.2003
Salı)
*17.08.2003 Pazar,02:00 sularını az bir zaman geçe, bu fani dünyaya vedâ eden babama... Yerin Cennet ola, babam!
İlyas ÖzkanKayıt Tarihi : 9.9.2003 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!