Senden Kalan Şiiri - Gül Kabacaoğlu

Senden kalan bir nefesim var,
Yetmiyor artık bu yaraya.
Kalbimi sen kırdın ama,
Yine de dönemedim hayata.
Bir adım atsan belki çözerim
Bu kördüğümü karanlıkta…
Ama gururum var, aşkın kadar
Sığmıyor senin dünyana.
Geçtim sokaklardan, adını yazdım duvarlara,
Bir iz bıraktın içime, silemedim ki ne fayda.
Sandın ki unuturum seni
Hesapsızca, kolayca…
Bilmezsin, susmak bazen
En büyük çığlıktır aslında.
Denedim kendimi kandırmayı,
Olmadı kalbim yalan bilmez.
Söz söylemek kolaydı belki,
Ama kırgın bir kadın dönmez.

Geceler kolay geçmiyor,
Bir şarkıda buluyorum seni.
Adını anmak istemiyorum,
Yine de sızlıyor içim derinden.
Dilerim bir gün anlarsın,
Sessizliğimin ağırlığını
Çünkü ben seni sevsem bile
Taşıyamam artık yalnızlığımı.