Seni,sende saklı buldum.
Neler koptu,bu senden, senden içeri gönül,
Bir sen bildin,birde senden içeri gönül.
Ah! ... birde gönlün dili olsa oradan kopsa...
Geldi hicran vakti gönül kapısını kapadı.
Fırtına ağır kopan kopsun gönülden içeri.
Pencere açtı gönül, acı sığmadı içine.
Ayak altı oldu gönül kopuntusu...
Fırtına saçtı, gönülden kopanı.
Cam kırıkları kanattı yarayı.
Kırmızı göl oldu gönül evinin bahçesi
Ne sal, ne kayık, ne tekne nede gemi,
Geriye kalan tek çare...
Kayıt Tarihi : 20.7.2016 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)