Senden İbaretim Şiiri - Gündi Hüzün

ölü uğur böceğinin ağıdına katılırdım
çocukluğum vardı düşlerinde büyüdüğüm
beni sana bağışlayan çocukluğum
şiirler ekmeğim
öğüdünü mahrum etmeyen yalnızlığım
buydu benim özetim

ey dualarımı adadığım meleğim
ellerimi akladım kuşların göçünden
okyanusumun eteğini tutuşturdu kıvılcım
görüyorum sonsuzluğundan doğuyor güneşim

şimdi iki yüzü kül kimliğimin
bu ne masal nede yalan
terimden buluttaki yağmur
reçine kokulu şu özlem bilir
sen bende sen olalı
unuttu/yaşamıyor benim için kalbim

ey dualarımı adadığım meleğim
bu son sözüm
ne sağım kaldı ne solum
sen bende sen olalı
senden ibaretim