Senden ibaret yalnızlığım,çoktan bırakıp gittin ellerimi
Şimdi bir çöl, nerede esmes rüzgarın?
Ne tuhaf ölüm gibisin,ölümden öte yalnızlığım.
İçimde bir kadın çırılçıplak,
İçimde bir kadın felaketim olmuş fikrimce..
Alıp başını gitmiş cümlelerim,
Sen; en köklü devrimim.
Bırakta yıkayım duvarlarını
Umudum bedende kalkan..
Şimdi yüreğimde sen yol almaktayım
İçimde bin düşmana yetecek cesaretim..
Sana ulaşmak çıkmaz sokaklarda,
Uzanıp boşluğuna yakalamak yüreğini.
Ne olur şimdi kapama yollarımı
Bırak ta geleyim sana adım adım
Yıkık,dökük sana susuz adamım
Anla; benden öte birşey olmuş yalnızlığım..
Kayıt Tarihi : 16.5.2006 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!