Soyunmuşken ağaçlar bir eylül fırtınasıyla
Ve düşmüşse yaprakları yerlere hiç umarsız
Tadı yoksa artık geçmişse zamanı baharların
Sen doğarsın sabahlarıma yeşerir kurumuş dallarım
Soğuk bir rüzgar eserya çok uzaklardan
Bir kırağı düşer zifiri karanlık geceme
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız