Soyunmuşken ağaçlar bir eylül fırtınasıyla
Ve düşmüşse yaprakları yerlere hiç umarsız
Tadı yoksa artık geçmişse zamanı baharların
Sen doğarsın sabahlarıma yeşerir kurumuş dallarım
Soğuk bir rüzgar eserya çok uzaklardan
Bir kırağı düşer zifiri karanlık geceme
Bozkır ayazında üşür ellerim kurumuş dallarım
Benim güneşim yalnız sana doğar sevgili sana ışıldar yıldızlarım
Senle bir bütün herşey bende
Senle hayat bulur yarınlarım
Tek tutunacak dalım sensin sevgili
Sensin zemheriye inat baharlarım
Kayıt Tarihi : 28.9.2014 23:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kesim](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/28/senden-ibaret-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!