Senden hiç Gitmedi mi ! Şiiri - Zümrüdü ...

Gidiyor dostum , gitmez dediğin ne varsa.
Gitmez dediğin ne varsa tam da şuanda almış başını çıkmış yola.
O gitmez demişsin , nasılda yanılmışsın oysa.
Süslemişsin ne varsa, yüreğindeki çehresindeki simasına.
O Gitmez demişsin!
İlk gideceğin o olduğunu biliyordun oysa.
Nede güzel kandırmışsın yüreğini bir kez daha.
Yine dönmüşsün ve demişsin O gitmez diye ,
Bile bile oysa.
Yüreğin yorgun ,
Biliyor gidenin dönmeyeceğini.
Biliyor ölümün sıcaklığını ve ardında bıraktığı donukluğu.
Bildiğin yerden yanıldı yine yüreğin.
Avuçladı toprağı
ve kaldırdı başını göğe .
Yüreğine üflercesine üfledi toprağa ,
Karıştı gözlerine toprağın tozu.
Karıştı toprağa , toprağın özü.

Senden hiç giden olmadı mı yoksa?

Gidip dönemeyenler de kaldı aklım.
Ölümün vurduğu , toprağın öptüğü bedenler çürüdü gözlerimin içinde. Soruyorum yine sana...
Senden Hiç Giden olmadı mı ?
Sayısız gidişlere şahit bu yürek .
Mühür vurulmuş fermanlara.
Seni veren Türkülere.
Güneşi avuçlarımın içine bırakıp gitmek olmaz.
Al bıraktığın sıcaklığı , götür uzaklara.
Götür tüm sözleri kendinle. İstemem iyisini kötüsünü.
Ne varsa al ve git.
Belki senden hiç giden olmamıştır.
Ama giden benden sen ol yine.
Getirme aklına gülümsememi.