Senden Hiç Ayrılmadım Ki

Düşüyorum dediğimde yalnızdım
Onun öncesinde
Senden hiç ayrılmadım ki.

Herkes üşüdüğümü sanırken bile
Ben beni en son öptüğün dudaklarını saklıyor
Onların sıcaklığı ile ısınıyordum.
Aslında senden hiç ayrılmadım ki.
Herkes uykumda konuştuğumu söylerken
Ben ise sabaha kadar seninle konuşuyordum.

Çünkü, senden hiç ayrılmadım ki
Herkes gittiğim yerden geç geldiğimi söylerken
Ben ise seninle her sokağı, her parkı tekrar tekrar geziyordum.
Yalnız döndüğümü söyleseler de
Aslında senden hiç ayrılmadım ki
Herkes dizlerimin yarasını yere düşerken oldu sanırken

Ben ise seni nerede kaybettiğimi bulmak için
Tekrar tekrar tekrar yürüdüm.
Zamanı umursamadan, günlere, takvimlere gülüp geçtim.

Dizlerimi, ayaklarımı dinlemeden
Onlara kendimi dinleterek yürüdüm
Az kaldı, biraz daha, bur gün daha diyerek.

Yani, senden hiç ayrılmadım ki.
Sadece seni kaybettim.
Ve mutlaka bulacağım