Sonsuz bir zamanda başladı
Bu aşk
İlk yıldızlar evrene savrulurken
Ayrıldık seninle sonsuza kadar…
Oyunu oynamak için iki yabancı olduk
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Senden Hiç Ayrılmadım Ki.......Ebedi Sevgiliye
Sonsuz bir zamanda başladı
Bu aşk
İlk yıldızlar evrene savrulurken
Ayrıldık seninle sonsuza kadar…
Oyunu oynamak için iki yabancı olduk
Yüzyıllar önce iki dost
Binlerce sene önce Leyla ile Mecnun...
Arada olduklarımız
Gökyüzündeki yıldızlar kadar çok.
Yaratırken ve oynarken, ölesiye eğlenirken
Unuttuk Aşkı..
Savrulduk galaksilerde
Yüzyıllarda ve 'ben' ler de
Seni hep sevdim.
Her oyuncunun gözlerinden sana bakarken...
Çicekler kadar çoşkulu
Yıldızlar kadar parlak
Çocuklar kadar neşeliydin.
Sen hep o sendin.
Gözlerindeki pırıltılardan tanıdım seni.
Rüyalarındaydım.
Bütün gece kollarımda uyuttum seni.
Sen ağladığında kim sardı sarmaladı seni...
Her gecenin sabahında kim güneşleri üzerine doğurdu
Bütün yıldızları gökyüzüne serdi.
Ayrılmadık hiç
Sonsuza kadar beraber savrulduk...
Bu sevgi tek kişilikti.
Tek olan ayrı değildi
Kaybetmemiştin beni hiç
Öte alem olmadı hiç bir zaman.
Çünkü;
Hep Şimdi-Burada
Birlikteydik
TEBRİKLER..........
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta