Seni Tanıdığım ilk zamanlar Çok Güzeldi.
Bana baktığında Güller açardı yanaklarında
Mevsimlerim kıştan yaza dönerdi sıcacık Gülümsemelerinle…
öleylesine etkilenirdimki dünyam değişirdi.
mutluluğum tahminler ötesine taşardı
İnsan kaç kere sevebilirki hayatında
ben seni Yaşamımın her anında
kalbimin atan her saniyesinde sevdim
şimdi ise yokluğunun acı ritimleri Kalbimde atarken
Feryadı çırpınışlarım kaldı senden geriye…..
söylesene!
yokluğunun bana bıraktığı soğuk mevsimi kim ısıtacak?
Kim dolduracak bana bıraktığın o koskocaman boşluğu?
kim vuracak kalbimi en derinden?
Kim sevdirecek senin yerine bana kendini? ......
Hatırlarmısın ilk bakışmamızın heyecanını
gözlerim bile titremişti bakışların karşısında
sonra seni görünce konuşamazdım dilim titrerdi
sende bunu fırsata çevirip sorardın beni seviyormusun diye
bende her zaman olduğu gibi elini kalbime koyar
bu kalp attığı her saniye derdim Utanarak
sende o anki heyecanıma ortak olurdun
saatlerce bakardık birbirimize sevgiyle Sessizce …..
Şimdi hiç heyacanlan mıyorsun? benle konuşurken?
hiç sormuyorsun beni seviyormusun? Diye
kimlere soruyorsun söylesene sevdiğim? Söylesene
Aramızdaki heyacan bittikten sonra
Benle Senden geriye ne kalırki? sevdiğim
Anladımki Kalbindekide Gönlündekide Değişmiş.
Aynı senin değiştiğin gibi,
Seni böyle gördükçe üzülüyor yıkılıyorum.
Şunu Bilki elbet bende değişiyorum
zaman zaman Elbisemi saç stilimi hayat görüşümü değişiyorum
Ama değişmediğim tek şey adam gibi duruşum sana sadıklığım samimiyetim ve sana olan sevgimdir…..
25/12/2012
Kayıt Tarihi : 26.12.2012 14:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!