Senden Geriye lV Şiiri - Mehmet Gözükara

Tutuşan gönül evim teslim oldu aleve
Suzanın marifeti pervaneden kül kaldı
Bin bir emek vererek büyüttüm seve seve
Bülbülü avcı vurdu boynu bükük gül kaldı

Emekler sele gitti gözlere bulut indi
Suyunu çekti deniz gemi alttan delindi
Gark oldu karanlığa allı-pullu gelindi
Kıymetini kaybetti kırılan gönül kaldı

Rüya kâbusa döndü iğne oldu kirpikler
Gününden erken öldü uçuşan kelebekler
Gündüzü karakarga geçeyi baykuş bekler
Kartallar konup kalktı, hatırası dal kaldı

Devlere teslim ettik Kafdağı’nda tutkuyu
Yürekte sızın arttı unutturdun uykuyu
Hakan’ı gizlemekte düştüğü susuz kuyu
Duygular darma-dağın sanma ki akıl kaldı

Kavuşanı görmedim dövünüp ağlayarak
Umudu idam ettin ilmiği yağlayarak
Tuz basıp tütsüledim yarayı bağlayarak
Gözükara yurdunda muhacir pakıl kaldı

Çark-ı Devran (sy. 19)