Bir bayram sabahını nasıl beklerse insan;
Ben seni işte öyle bekliyorum yıllardır.
İsyan ettim kadere, ne kül kaldı ne duman,
Senden geriye kalan bir tatlı hatıradır.
Umutlarım kırıldı, yaman un-ufak oldu,
Ömrümün herbir günü takvime yaprak oldu,
Gençliğim hasretinle çürüyüp toprak oldu,
Kalbim doğan güneşle tazelenen yaradır.
Seni hatırlatıyor martılar çığlık çığlık,
Yüreğimde feryatsın, dudağımda hıçkırık,
Neyi tatsam; dilimde o bitmeyen acılık,
Her gecem bir kapısız karanlık mağaradır.
Yalıyor yine sular ıslak ıslak rıhtımı,
Hasretin alıp gitti biricik umudumu,
Sesin bölemez oldu hiçbir gece uykumu,
Gecem, gündüzüm bitti, her anım kapkaradır.
Ruhumu uzatmışım sedye gibi denize,
İçinde bedenimle, kalbimle yüze yüze,
Kavuşmak istiyorum sahilde bir gündüze,
Varlığım sana geldi, herşeyim yanındadır.
Sular bir hışırdasa koşuyorum camlara,
Zerre zerre bakarak sahildeki kumlara,
Kalbimi gemi edip salıyorum sulara,
Çünkü; yorgun gönlümün umutları bundadır.
(BİR YORGUN FIRTINA isimli hece şiirlerinden > 78-79/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 23.7.2004 11:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!