Senden Geçemiyorum Şiiri - Ali Türkmen

Gizli kalsın dedim kalmadı adın
Gönül her sayfaya düştü kaydını
Satır satır gönlüme yazdığın adını
Silmeye kalktım silemiyorum

Sayende hayatım döndü zindana
Gerek kalmadı güneşe, yıldıza, aya
Gözlerinmiş son gördüğüm manzara
Dünyamı kararttın, göremiyorum

Hasretin savaşında hicran cephesinde
Aşkın intihardır, sürer kurşun üstüne
Alnından vuracaktım her seferinde
Silahlar tutuldu, vuramıyorum

Zerre insaf kalmamış gönül heybende
Çekinmeden savurdun aşkın cehennemine
Ateş bile merhamete geldi de
Öyle tutuştum ki sönemiyorum

Tuttuğum albümün başında ve sonunda
Sen varsın gönlümün satır başında
Sen varsın romanımda, şiirimde, yazımda
Ben sana mahkûmum çıkamıyorum

Öldürdün yokluğunun her gün her gecesinde
Ah ettim aşkının her çilesinde
Yağlı kemendi boynuma geçirip de
Ölmeyi denedim ölemiyorum

Gülmek hayal oldu senden sonrası
Kalmadı neşenin izi, kalmadı hatırası
Çehremde eğlenir kanlı gözyaşı
Gam kedere revanım, gülemiyorum

Ömrümün nihayetine sebep olmuşken
Adıma içli selalar yükselirken
Vefalı kölen omuzlarda giderken
Tatlı candan geçmişim, senden geçemiyorum