Senden Gayrı Şiiri - Yıldırım Uzun

Aynı saatlerde uyandım
Kör vakitlerde düştüm aynaya
Yedi kırk beşte servis bekledim kaldırımlarda
Günlerin karanlığı buz gibi aşikardı
Günaydın demeden evvel gözlemeci teyzeye

Kadınlar yürüyüş yaptı karbonhidratlardan arınmak üzere
Çarpık bacaklı kız ve süslü abla dakik geçti sabahın kalbinden
Serçeler düet yaptı
Yusufçuklar dans etti
Turnalar isimsizdi
Gececi Mahmut her zaman ki gibi işte

Bir de
Gözlerim daldı menekşelere
Hiçbir şey değişmedi
Hiçbir şey senden gayrı

Arada bir pencereyi açtım
Dışarıya baktım
Belediye otobüsleri ezdi asfalta yapışan gözlerimi
Ve yetmiş lira riske girip nikotin yükledim ciğerlerime
Hesaba katılmamış olmalıydı
Sıfır derece hava sıcaklığı ve damarlarımdaki kan oranı
Yine de gülümsedim insanlara
Ve güldüm bilmem kaç kez ağlanacak halime

Hep hipotenüs oldum bir üçgende
Pi sayısı bir dairede
Roma’yı Neron yaktı, ilmek boynumda kaldı
İsyan etmedim, söylenmedim
Alt tarafı ölmekti yaşam ağrısı göbeğinde

Bir de
Gözlerim daldı menekşelere
Hiçbir şey değişmedi
Hiçbir şey senden gayrı

Akşam oldu
Bakkala uğrayıp ekmek aldım en asgarisinden
Pimi çekilmiş el bombası gibi
Aynı saatlerde döndüm mecburhaneme
Bazen yemek yedim, bazen de yemek yedi beni
Bazen yorgunluk çayımı içmedim
Senden ayrı içtiğim her çay beni hayli yoruyordu zira

Arada sahile indim üşümekle yetindim
Meyhaneye gidip demlendim
Şimdiki zamana sinirlenip sövdüm gelmişine, geçmişine
Yağmur yağdı, şimşek çaktı
Rüzgâr çıktı, fırtına koptu
Sancılı şiirler döktüm ekmek arası
Değişmiyordu dünya, aynıydı zaman
Dönmedi kör olası devran
Yine de küsmedim saatlere
Küsmedim mesafelere

Bir de
Gözlerim daldı menekşelere
Hiçbir şey değişmedi
Hiçbir şey senden gayrı