Gözlerinden öğrendim ben her şeyi,
Hüznü ,neşeyi vede sevmeyi.
Önce gözlerime sonra özüme düştün,
Senden başkasını görmüyor gözüm .
Gözlerimde özlemin büyüdü durdu,
Bu yüzdendir gözlerim hep nemli nemli.
Bu nasıl sevmek bu nasıl sevgi ,
Senden başkasını görmüyor gözüm.
Biliyorum doğmayacak güneşim sensin,
Yarım kalmış mutluluğun son umuduydun.
Sen yoksan bu can nasıl yaşar bedende,
Senden başkasını görmüyor gözüm.
Hayalin gözlerimden gitmiyor inan,
Yüreğimde nice ateşler yanar.
Gözlerimden yaşlar sel olur akar ,
Senden başkasını görmüyor gözüm.
İsmini hece hece yazdım her yere,
Geri dönüşü yok ,ok yaydan çıktı bir kere,
İsyanları oynuyor bu yürek yine,
Senden başkasını görmüyor gözüm.
İsyanım sana değil kahpe feleğe,
Gündüz hayalimde gece düşümde.
Beden başka yerde ruh başka yerde,
Senden başkasını görmüyor gözüm .
Ayten Özgün
10/Aralık/2017
Saat:18:00
Kayıt Tarihi : 11.5.2018 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayten Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/11/senden-baskasini-gormuyor-gozum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!