Senden Bana Kalan Şiiri - Ferda Çalışkan

Ağlamanın son çare olduğu diyarların derdi miydin?
Acı verenler ülkesinin tek ferdi miydin?
Oysa ben iki fânî gözün meftunu,
Müebbet hüzünlerinin mâhkûmuyum...
Sırtımda hislerimin ağrısız yükleri
Gözlerimi doldurmuş mâzinin hasret birikintileri
Kıyılarıma vurur imkansız muştuların iniltileri
Geçmişimden üşüdüm, ısıtamadı beni hayatın şimdileri...
Çocukluğumun dehlizlerinden sâfiyet dolu hisler getirdim avuçlarımla
Yüreğime boşalttım avuçlarımı, lâkin kırıkları sızdırıyordu ruhuma...
Her parçası hummalı yüreğim,
sessiz çığlıklarıyla sağır ediyordu ruhumu...
Ruhumdu hayal kırıklıklarımın hamalı
Ondan, bir yeri mahsun her yeri yamalı
Karanlıklar doyurmuyordu geceleri...
Yalnızlığımı kattım, gün yüzü mahrûmu oldu günler...
Umutlar doğurmuyordu heceleri...
Hüzünlere gebe olan hayallerim fısıldıyor kelimeleri...
Bir gün kelimelerim yetim kalmıştı
ve sen gitmiştin...