06.03.2001 Trabzon/Yomra
Bu aşkımın ahı tutunca dua edeceksin mahşer azabına
Kızgınım, en çokta kendime kırgınım derdim
Şimdi gönlüm rahat elimden geleni verdim
Bir buhranın ortasında elimde aşkının kırık pusulasıyla
Hayal olmayan bir gerçekti, dokundum saçlarına
Elinde sevgiden zehirli hançer, sapladın ruhuma
Yaptıkların gücüme gitsede dokunamaz umuduma
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim