Kaybettiğim günlerde, bir kuru telaş sardı
Sürü sürü kargalar indi gönül bağıma.
Yoruldum bitkin düştüm, yollar gönlümü yordu
Dikenler batıp yakar, elime ayağıma
Bir aksak karıncayla yol yürürdüm yoruldum
Sabrı ondan öğrendim, o öğretti hayatı
Kurnadaki öksüzün, dertleriyle vuruldum
Sular denizden geçer, ekmeğim taştan katı
Gafletin denizinde, yelkenim yel tutmuyor
Kendi ruhumdan uzak, varlığımın en ucu
Ağrılarım kan döker, acılar uyutmuyor
Senden ayrı kalmanın, belli buymuş sonucu
Kuşlarla üşüyorum göklerin ayazında
Tırnakları can yakan, çakallarla yan yana
Bütün renkler kayboldu, gecenin beyazında
Bir soğuk yüz göstermen, bir kerecik sen bana
Gözlerinde kaybolan yıldızları ben saldım
Elimde eski resmin, içimde o duygu var
Yokluğundan hoşlanan, yüreğimde bunaldım
Senden bana fayda yok, bende neden kaygı var.
Hasan Ulusoy
Kayıt Tarihi : 19.6.2006 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elimde eski resmin, içimde o duygu var
Yokluğunu hoşlanan, yüreğimde bunaldım
Senden bana fayda yok, bende neden kaygı var.
== Yüreğine sağlık Ağam..beğenerek okudum Kutluyorum.. selam ve,saygı ve sevgilerimle.. nevzat uçar.))
saygılar usta kaleminize hocam
selamlarımla
TÜM YORUMLAR (7)