Senden Ayrılmaz Şiiri - Duran Özaydın

Anlatayım gayrı geldi sırası,
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.
Yürekte depreşti çıkmaz yarası,
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

Ciğerimi parçalayıp atsan da,
Derdimin üstüne dertler katsan da,
Köle, diye pazarlarda satsan da
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

Ulu çınar gibi kesip devirsen,
Tutup dallarımı kırsan ayırsan,
Yaprağımı gökyüzüne savursan,
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

Ceylan bakışına koydum serimi,
Alıp gitsen gözlerimden ferimi…
Nesimi eylesen, yüzsen derimi
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

Bir bakışın bile kast eder cana,
Saçının telini vermem cihana.
Nur mu kattı seni doğuran ana?
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

Yüce Mevla özenerek yaratmış,
Kendi sıfatından sıfatın katmış,
“Kullarıma örnek” diye donatmış,
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

Her gün yüreğimi yakar ateşin,
Acep yeryüzünde var mıdır eşin?
Pınar gibi gözler, yay gibi kaşın
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

Sineme saplanan ok olsa bile,
Saçlarıma düşen ak olsa bile,
Bedenim dünyadan yok olsa bile,
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

Ölüm fermanımı alıp taksalar,
İsa gibi çarmığa da çaksalar,
Turani’yi meydanlarda yaksalar,
Sevdi deli gönül, senden ayrılmaz.

30.04.2012