Senden Ayrılınca Şiiri - Hüseyin Çelik

Mutluluğu paylaşmıştık bir zaman
Ellerin ellerimde sarmaş dolaş olmuştuk
Boynuma sarılıp sessizce
Seni seviyorum deyip ağlamakla dolmuştuk
Nereden bilirdim zamanın tatlı gülücüklerine
Hazan yapraklarını getireceğini
Çiçeklerin solup ta ağladığın bir sevda için
Aşkın hüzünleneceği sevda pınarından
Bir yudum su içip
Karmaşık duyguların kaplayacağı gönlünü
Bir nisan yağmurunun alıp götüreceğini
Nereden bilirdim? Seni.! Senin artık sevmediğini
Odamda bir ayna tam karşımda
Sehpa üzerinde bir bardak
Kenarında bir kalem bir hatıra sayfası
Okumak geliyor gözlerim yaşlı
Biraz yazılmış fakat yinede yarı başlı
O eski günlerden kalma iki söz
Okudum seni seviyorum
Dayanmadı hasretine iki göz
Yatağımın başucunda o eski resimlerin
Bilsen seni ey sevgili
Ne kadarda özledim
Ayrılığın acısı çekilmez oldu artık
Göz yaşlarım taştı bir nehir misali
Ağlasam duymazsın haykırsam asla
Bomboş bir dağ gibi yığıldım artık