Senden Ayrı Şiiri - Abdullah Çağrı Elgün

SENDEN AYRI

Senden ayrı kalmak zor; kıyametler kopuyor,
Beynimde aynı pilak, hep adını okuyor
Göğsüm inip kalkmakta, hayâlen seninleyim
Kollarınla sar beni, her gece komadayım
Sensiz, ölü bedenim, mezara komadayım

Gülüşüne doymak zor, hep seni yaşıyorum,
Kahkaha tufanına, neşene şaşıyorum,
Aklım aldın insafsız, sensiz yaşar mıyım ben? ..
Ne arıyor, soruyor ne çağrı, komadayım
Sensiz, ölü bedenim, mezara komadayım

“Daha gelme! ” diyorsun, sen benim baharımsın.
Gül dikensiz olur mu, yaprağımsın, harımsın.
İçinde dinlendiğim gülşenim, gül narımsın,
Nefesinle sar beni, “Yok! ” deme, komadayım
Sensiz, ölü bedenim, mezara komadayım

Yansın kor olsun beden, kıpkızıl küllerinle
Bana bir hayat bahşet, şakıyan dillerinle
Yeniden doğuyorum, okşayan ellerinle
Öp beni uzun uzun, vurgunum, komadayım,
Sensiz ölü bedenim, mezara komadayım,

Yaslan dağdan bağrıma, ormanımda dinlen sen,
Ciğerin bayram etsin, oksijen al terlen sen.
İç termali kaynaktan ferahlanıp nemlen sen
Saçların dudağımda, yüzümde, komadayım
Tuş oldum sırtım yerde, baygınım, komadayım

Yansın bu ten, sen sar da nefesin ve ferinle
Islansın bedenimiz, gül damlayan terinle,
Sırılsıklam olalım zevkten, düşen, serinle
Sar beni doya doya, acilde, komadayım
Sensiz ölü bedenim mezara komadayım
17 Mayıs 2008, Cumartesi/Ankara/Kurtuluş