Senden Arta Kalanlar Şiiri - Serkan Yur ...

Yine seni düşündüm bütün gece
Uyuyamadım
Uyutmadı senli düşler saatlerce...
Gecenin o kör vaktinde
Her taraf sessiz her taraf ıssız
Kimsesizim böyle ve yapayalnız
Dolanıyorum öyle biçare odalarda
Sen varsın attığım her adımda
Anılarla dolu bu ev
Ve seni görüyorum baktığım her yerde...
Sonra konuşmaya başlıyorum kendi kendime
İşte şu masa diyorum
Şu masada oturup sohbet ederdik
Birlikte yemek yerdik
Ve seninle ilk defa bu masada göz göze geldik...
İşte şu koltuk diyorum
Bu koltukta otururduk
Oturup film izlerdik saatlerce
Film biter yeni bir film koyardık
Her gece en az iki film izlerdik
Ve bitince yorum yapardık kendimizce...
İşte bu oda diyorum
Sen bu odada kalırdın
İşte yatağın ve karşısında aynalı bir dolabın
Her sabah erken kalkardın
Saçlarını karşındaki bu aynada tarardın
Ve en son ben kalkardım...
Ne çok anın var senin bu evde
Ne çok şey yaşamışız biz birlikte
Düşündükçe hüzünlenir yüreğim
Sonra duygulanırım ve ağlar gözlerim
Bir toz kaçtı der avuturum kendimi öylesine
Yakıştıramam ağlamayı kendime...
Her taraf resimlerinle dolu bu evde
Her nereye baksam resmin çıkar karşıma
Baktıkça seni hatırlarım
Her ne kadar unutturmaya çalışsam da seni kalbime
Silip atmak kolay olmuyor seni yüreğimden
Çok derinlerde saklısın
Kalbim sensin ben seninle varım...
Sen gittin şimdi sessizce
Peki peki şimdi ben ne yapacağım
Nasıl yaşayacağım sensiz
Unut diyorlar bana gitsin üzülme
O kadar kolay olmuyor unutmak
Ne yaparsam yapayım unutturamıyorum seni kalbime
Söküp atamıyorum seni içimden
Ben bende ki aşkınla yaşıyorum
Dedim ya sen kalbimsin seninle yaşama tutunuyorum...
Çok özledim seni
Dönmeyeceksin hiçbir zaman biliyorum
Ne yapayım yüreğimi anca böyle avutuyorum
Öyle hasretim ki sana öyle özledim ki seni
Toprağın suya özlemi gibi
Çiçeğin yağmura susuzluğu gibi...
Gittiğin günden bugüne mevsim değişmedi
Gidişin sonbahardı şimdi yine sonbahar
Ne yazlar ne ilkbaharlar geçti de
Bana göre hepsi yine sonbahardı
Şimdi sonbaharda yapraklarını döken bir ağaç gibiyim
Sense sonbaharda esen bir rüzgar
Estikçe benden bir yaprak götürüyorsun
Dökülen her yaprakta yaşanan anılar
Dökülen her yaprakta sana karşı duygular
Sana yazdığım şiirler
Birlikte geçirdiğimiz yıllar
Hepsini birer birer yok ediyorsun
Şimdi geriye tek bir yaprak sana olan aşkım kaldı
Bari onu götürme benden ne olursun
Bari onu götürme
Götürme ki hayatta yaşama umudum olsun...