SENDEKi CEVHER Şiiri - Mustafa Yaralı

Hakikat dersini, Haktan alırsan,
Aslına kılavuz, burhan sendedir.
Verdiğin her söze, sadık kalırsan,
Anlayış, kavrayış, izan sendedir.

Sen seni anla da, nefsine kanma,
Bütün günahları, şeytandan sanma,
Ellere kinlenip, nefretle yanma,
En büyük dost ile düşman sendedir.

Ervahı Âlemde, bezm’i elest’te,
“Beli”demiş isen, Lahuti seste,
Ruhunda coşarsa, İlâhi beste,
Deryalar, denizler, umman sendedir.

Mektebi Resul’e talip olursan,
Aşkı, muhabbeti, canda bulursan,
Gevşeklik göstermez, sıkı durursan,
Sıddık, Ömer, Osman, Ali sendedir.

Şeriat içinde, bir yol bulunca,
Miraçta, Allah’la hem-dem olunca,
Hayret makamında, muhkem durunca,
Âlemlere rahmet, Rahman sendedir.

Benlik düşmanındır, kulluk şerefse,
Başındaki başın, Ashabı kehf’se
Aslını bildin de, vakıfsan nefse,
Rabbini anlayan, irfan sendedir.

Kâfirler güruhu, zülüm verdiyse,
Gözlerin mükerrem, Mekke gördüyse,
Halktan Hakk’a hicret, sona erdiyse,
Münevver Medine, Zişan sendedir.

Ömür tezgâhını, tevhitle doku,
Her yanını sarsın, Rahmani koku,
Kendi kitabını, aç kendin oku,
Muhammedi hadis, Kur-an sendedir.

Nefsin Belkıs olur, kalbin Süleyman,
Küplerle içersin, aşkı heyâman,
Kim kime diyecek? “aman, el-aman”
Hâkimler hâkimi, Sultan sendedir.

Harabeye dönmüş, bir gönül görsen,
Karşılık ummadan, keyifle örsen,
Hızır’la Musa’nın, sırrına ersen,
Hazineler saklı, viran sendedir.

Sırat köprüsünden kaymaz geçersin,
İdris Nebi gibi, hülleler biçersin,
Ab-ı hayat denen, meyden içersin,
Ebedi ölmeyen, o can sendedir.

Güneş gibi doğar, ay’a benzersin,
Karanlık dünyanı, nura bezersin,
Noktayı yan yana, sırla dizersin,
İlmi ledün denen, lisan sendedir.

O evvel, ahir, zahir, batın’da,
O şah damarından, daha yakında.
Sıfatın sıfatı, Zatın Zatında,
Cümle canlara can, Canan sendedir.

Her insan yaralı, can imiş meğer
Beden ayrı amma, can cana değer,
Bakıp ta, görmeyi bilirsen eğer,
Aradığın her şey, her an sendedir.

21.04.2007…Mustafa YARALI