Sende Yorulursun Şiiri - Meral Karabulut

Sende bir gün yorulursun koşmaktan
Önceleri yılları saymaz insan
Koca bir deryadır hayat
Gez geze bildiğince, yaşa gönlünce
Savur zamanı delice, anlamasın bile
Bir gün baktığında geriye
O koskoca yılları benmi yaşadım diye
Şaşarsın
Küskünlükleri,kırgınlıkları unut
Sevgiyi,heyecanları biriktir.
Hüsranı,aldatılmayı unut
Ümidi,dostluğu biriktir.
Dolsun kalbin güzelliklerle
Acıyı,gözyaşını unut
Mutlulukları biriktir
Bir gün bakarsan çevrene
Dolumu boş mu diye
Zenginliklerini düşün
Evim yok,param yok diye üzülme
Hepimiz emanetçiyiz
Halini soran,seni arayan,sevgiyle bakan
Bir çift göz yeter
Sımsıkı sarıl hayata
Gidene dek,yorulma
Gör görebildiğin güzellikleri
Bedenin taşıyamasa da seni
Sev sevebildiğince sevdiğini