Sende Yaşıyor Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Sende Yaşıyor

Kalbimin halini anlamak çok zor:
Buzda yanar gibi, harda üşüyor!
Bu yaman sevdayı hasretime sor,
Sararan yaprağım bir bir düşüyor.

Ne zor bir hal imiş yaşamak seni?
Yolunda kaybettim sendeki beni,
Aşkınla kavurdun bu körpe teni,
Bir serap uğruna yanıp pişiyor.

Dileğim sevmektir, izlemek değil,
Sevdanı yaşamak, gizlemek değil,
Umudum vuslattır, özlemek değil,
Çaldığın yüreğim sende yaşıyor.

Aşkı sevmediysen dilinden düşür,
Gönlüme dokunma, izlerin taşır,
Kalbimi deşersen anılar üşür,
Kaçtığın şu yürek sana koşuyor.

Ne diller dökmüşüm kaşı kaleme!
Sırlarım açılsa sığmaz âleme,
Aşkın ilaç diye sürsem dilime,
Yaşlarım sel olup bendi aşıyor.

Nerede bulurum kıymet bileni?
Bu sevda ağlatır, yoktur güleni!
Sevene sorsalar aşktan öleni,
Pınarı kuruyan gözler şişiyor.

Mustafa Hoşoğlu
04.09.2014