Gel, değmeyelim artık biz gül tenine aşkın
Mahzenlerim de acıdan şaraplar yıllanmış.
Gel, çıkalım içimizin demli karanlığından
Köhne yuvasın da yürek aşktan da usanmış.
Yok vermeye bir tek Ümit, değmezdi kendime
Geçen zaman harcanmış ki cümlelerim yorgun.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta