Saçına aklar düştüğünde
Hayattan yorulup belin büküldüğünde
Dostların vurup yere düştüğün de
Sende.! ! yalnız kalacaksın
Sanma bu devran böyle sürer
unutma her gelen bir gün gider
severse gönülden bir tek ANAN sever
O’da bırakıp gittiğinde
SEN’de yalnız kalacaksın
Seni de yorar elbet hayat
ne taç kalır ne de taht
elinden herşeyini alır hayat
ellerin boş kaldığında
sen de yanlız kalacaksın
Gül yüzünü soldururlar
yaşamaktan soğuturlar
Gözün yaşla doldururlar
gün gelir seni de kandırırlar
yüreğin yaralandığında
sen de yalnız kalacaksın
Bilmedin kadrimi kıymetimi
zulmettin çıkarmadım sesimi
tutmadın bir kez olsun elimi,
umursama/dın halimi
halin soran kalmayınca
sen de yalnız kalacaksın
Ağladığım omuz ol istedim
gitme diye binlerce kez inledim
hep ağlattın bir kez olsun güldürmedin
AĞLAYACAK omuz bulamadığın da
sen de yalnız kalacaksın
03.22.2014
Yemin
Kayıt Tarihi : 14.7.2016 08:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!