acısını unutup hayatımın
ölümlerimi bıraktım bensiz uçurumlarda
şimdi yemyeşil baharım
senin mevsimim olduğun dünyada
bir bakışın unutturdu hüzünlerimi
gelişlerinde bıraktım
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
