Sen hayatımın ey güzel kadını
Ne, dudağındaki tadın tadını
Nede dilimden düşmeyen adını
Unutamadım ki! Seni unutsam
Okşayıp yanaktan aşkla öpmeni
Beni kucaklayıp sabah etmeni
Üstüm açılınca birde örtmeni
Unutamadım ki! Seni unutsam
Elimden düşmeyen pamuk elini
Her gece sardığım ince belini
Zülfüne dökülmüş saçın telini
Unutamadım ki! Seni unutsam
Ne yaşadığımız bahar güzünü
Nede o gamzeli güzel yüzünü
Gözlerime bakan yeşil gözünü
Unutamadım ki! Seni unutsam
Unutmadım aşka giden yolları,
Delice yürekten seven kulları
Birde, bedenimi saran kolları
Unutamadım ki! Seni unutsam
SENDE UNUTURSUN
Yüreğimin ası gönlümün hası
Sende unutursun en güzel gülü
Sevdamın elması aşkın mirası
Sende unutursun saçımda teli
Ne delice seven yürekler kaldı
Ne sözüne sadık erkekler kaldı
Nede koruyucu melekler kaldı
Sende unutursun incecik beli
Sende alışırsın zevke dalarsın
Ağlatır gözleri hüzne salarsın
Bilmemki haftada kaç gün kalırsın
Sende unutursun bu tatlı dili
Zamanla arasın başka kadını
Unutursun, bu dudağın tadını
Bıkar söylemezsin belki adımı
Sende unutursun bu nazik eli
Olacaktır, evde tutumun hanlık
Okşayıp sevmeler hepsi bir anlık
Her akşamın sonu biraz karanlık
Sende unutursun akan bu seli
Necati KEÇELİ
ADANA
Kayıt Tarihi : 8.5.2006 19:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!