Sende unut Şiiri - Abdülkadir Selçuk

Gökyüzü birden karardı
Bir sessizlik ki; benliğimi sardı.
Derken çığlık oldu sessizliğin
Gönlümde şimşekler çaktı.
Aman Allahım sanki mahşer anı!
Dur durak bilmedi.
Bu sessizliği gönlüm kabullenmedi
Nerde güneş?
Hani dalğaların marinaya vuruşu?
Neden martılar uçmuyor?
Niye bu sessizlik?
Yoksa sonmu buldu hayat?
Bir zamanlar gülen gözlerim!
Boşluğa bakma artık.
Yalan oldu bütün güzellikler
O bir vefasızdı
Sende unut boşver...