Sende Seviyormusun Şiiri - Tahsin Emek

SENDE SEVİYORMUSUN

Dün gece gözümü, tutmadı uyku
Sabahlara kadar, seni bekledim
Sen benim canımsın, o nasıl tutku
Geleceksin diye, yolun gözledim

Gün ağardı! Tan vaktine yaklaştı
Güneş şafağından, ayrılacaktı
Gözlerim son bir kez, resmine baktı
Bitkin düştüm! Ama gene bekledim

Sabah yedisinde, görünür oldun
Bir selam vermeden, geçip kayboldun
Oysa senle, dertleşmekti umudum
Belki de gelirdin! Sen bilse idin!

Gidişini seyreyledim! Acı yla!
Yıkılmıştı gönlüm, tahtı Taç’ıyla!
Konuşmadın kardeş, nede Bacıyla!
Aynalara bakıp, kendim izledim!

Kaybolmuştun gözden! Irayıp gittin
Ardında bilmesin! Neler terk ettin
Benim yandığımı, bilmeyecektin
Bir an geldi! Kendi kendim bilmedim

Bilmedim! Kaybettim kendim kendimi
Kimlere açsam ben, bitmez derdimi
Sana olan tutkum yalnız bende mi?
Sende var mı sevgim, bilmek istedim