Sende Sabah Şiiri - Zekeriya Duman

Uyanmıştım görmeden senin gülüşünü,
Uyumamıştım ki mışıl mışıl uyurken sen.
Seyrederim seni, seyrederim düşünü.
Güzel dudak aşk ateşiyle doludur.
Yüzünü kaplar hafifçe saçların.
O büyülü güzel gözlerin
Kimbilir nerelere dalmış.
Uykusuz gözlerim gam sızlatır.
Dokunmak isterim bir sana,
Sadece düşlerim elini.
O yumuşak ellerin bile hayat verir.
Ne dokunması düşüncesi bile yaramı sızlatır.
Cesaretle ellerimi yanaştırırım pamuk ellerine,
Düşüm hep aynı.
Ya uyuyorsan, rahatsız edersem,
Affedermiyim kendimi, denemeliyim derken
Bahar sıcaklığındaki ellerine değdiğinde ellerim.
Seni Yaşarım.
Şimşekler çakar yüreğimde,
Bende hüküm süren rüzgar olursun benliğimde.
Dokunurum sana hissedene kadar
Her dokunuşum canıma can katar.
Sonra dalarsın uykuna yine sen.
Seyrederim seni, hülyanla avunurum...
Güzel oluyor sende sabah.